Bu yazımda hibrit ve tam elektrikli forkliftleri nokta atış
karşılaştırarak size sunuyorum.
A. Başlangıç (ilk) maliyet
•Hibrit: Genelde ICE (dizel/LPG) muadilinden yüksek; tam elektriğe göre bazen daha düşük veya benzer model/teknolojiye göre değişir.
•Elektrik: Birim maliyeti yüksek olabilir (özellikle lityum-iyon batarya opsiyonlarında), ama teknolojik olgunlaşma ile fiyatlar geriliyor.
B. İşletme maliyeti (enerji + bakım)
•Hibrit: Yakıt tüketimini belirgin biçimde azaltır (örnek sahalarda %30–40’a varan yakıt tasarrufu raporları bulunuyor), ama hâlâ yakıt maliyeti ve ilgili bakım giderleri vardır.
•Elektrik: Elektrik birim maliyeti genelde yakıttan ucuz; hareketli parçalar azaldığı için bakım giderleri daha düşüktür uzun vadede işletme maliyeti genellikle daha düşük olma eğilimindedir.
Not (TCO): Net karar için TCO hesaplaması şart enerji fiyatları, kullanım saati, vardiya sayısı, batarya değişim/yenileme maliyeti ve altyapı yatırımı TCO’yu güçlü şekilde etkiler. Akademik ve endüstri analizleri TCO’nun operasyonel detaylara çok duyarlı olduğunu gösteriyor.
C. Performans (güç, tork, çalışma süreleri)
•Hibrit: İçten yanmalı motorun sağladığı menzil ve güç ile elektrik motorunun anlık tork avantajını birleştirir özellikle ağır yük, rampalı veya dış saha uygulamalarında iyi performans.
•Elektrik: Anlık tork ve hassas kontrol çok iyi; ancak uzun çalışma süreleri için ya büyük batarya ya da pil değişim/örn. opportunity-charging stratejisi gerekir.
D. Emisyon ve çevre etkisi
•Hibrit: Geleneksel ICE’ye göre emisyonu azaltır ancak tam “sıfır” değildir. Dış saha/karışık uygulamalarda emisyon kontrolü için orta yol sunar.
•Elektrik: Operasyon sırasında lokal emisyon sıfırdır kapalı alanlar, gıda/ilaç/temizlik odaklı tesisler için büyük avantaj. (Ancak elektrik üretim kaynağına göre toplam yaşam döngüsü emisyonu değişir.)
E. Altyapı ve operasyonel esneklik
•Hibrit: Harici şarj altyapısına güçlü bağımlılığı azaltır uzak sahalar veya şarj imkanının kısıtlı olduğu yerler için pratik.
•Elektrik: Güvenilir şarj altyapısı, batarya yönetimi ve vardiya planlaması gerektirir; çok vardiyalı operasyonlarda yedek batarya seti veya hızlı/ara şarj stratejileri gerekir.
F. Bakım & güvenilirlik
•Hibrit: Hem ICE hem de elektrik parçalarına dair bakım gerektirir bu yüzden bakım karmaşıklığı artabilir (ancak fren ve bazı aşınmalar rejenerasyon ile azalır).
•Elektrik: Daha az hareketli parça daha düşük rutin bakım; batarya yönetimi, BMS ve termal yönetim kritik.
G. Geri dönüş süresi / yatırım geri dönüşü
•Hibrit: Yatırımın geri dönüş süresi operasyona bağlı; yakıt fiyatları yüksekse hızlanabilir.
•Elektrik: Genelde daha uzun vadede (batarya maliyeti ve altyapı amortismanıyla) ekonomik avantaj sağlar; TCO hesaplaması şart.
3) Avantajlar – kısa liste
Hibrit avantaları
•Dış saha ve karma kullanımda yüksek esneklik.
•Harici şarj altyapısına daha az bağımlılık.
•Aşırı soğuk/sıcak ve uzun çalışma aralıklı operasyonlara daha uygun olabilir.
Elektrik avantajları
•Operasyonel (lokal) emisyon sıfır, daha sessiz çalışma iç mekân için ideal.
•Daha düşük günlük işletme ve bakım maliyetleri (genelde).
4) Dezavantajlar – kısa liste
Hibrit dezavantajları
•Hem ICE hem elektrik bileşenleri nedeniyle daha karmaşık bakım.
•Tam sıfır emisyon gerektiren tesisler için yetersiz.
Elektrik dezavantajları
•Yüksek başlangıç maliyeti (batarya ve şarj altyapısı).
•Çok vardiyalı/uzun çalışmalar için pil yönetimi ve operasyonel düzenleme gerekebilir.
5) Hangi durumda hangisini seçmelisiniz?
•Tam elektrik seçin çünkü: operasyonunuz büyük oranda kapalı alanda, emisyon/sessizlik kritik, günlük çalışma süreleri şarj rutinleriyle yönetilebiliyorsa ve şarj altyapısı kurma imkânınız varsa.
•Hibrit seçin çünkü: sahalarınız açık/karma, şarj altyapısı zayıf veya maliyeti yüksek; uzun aralıktaki menzil ve ani güç ihtiyaçları (rampa/çok ağır yük) önemliyse.
6) Karar için yapılabilecekler
1.TCO hesaplaması yapın: (ilk maliyet, yakıt/elektrik maliyeti, bakım, batarya yenileme, amortisman). (Kaynaklar: endüstri TCO rehberleri/akademik çalışmalar.)
2.Operasyon analizi: vardiya sayısı, günlük çalışma saati, rampa/yük profili, iç/dış alan oranı.
3.Altyapı taraması: şarj/elektrik altyapısı maliyeti vs. yakıt ikmali lojistiği.
4.Pilot uygulama/deneme aracı: mümkünse 1–2 araçla saha testi yapın ve gerçek yakıt/enerji verilerini toplayın.
Herkese iyi çalışmalar diliyorum.
Yasin KARACA
Yorumlar kapalı.